hukatere lodge, kataia,whangarei, auckland
Blijf op de hoogte en volg Sanne
06 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Auckland
haai iedereen, dit wordt een lange blog denk ik. want ik heb nog anderhalf uur op deze computer. ik zal proberen met meer hoofdletters en punten te schrijven nadat daar nadrukkelijk om gevraagd is. maar dus, ik was dus van kaikoura naar picton gegaan voor een nacht. en toen de volgende dag van picton met de ferrie naar wellington. en op de ferrie kwam ikeen aardig meisje tegen. waar ik blijkbaar mee gepraat heb ik het hostel al kan ik me daar niks van herrineren. maar dat was gezellig. en toen in wellington op de nachtbus naar auckland gewacht. en dat was minder prettig. de bus, het werd een soort one man show van de chauffeur, hij heeft over elke stop een kwartier gepraat. en dat is dan midden in de nacht met een microphone en alle lichten gaan aan zodra die microphone aan gaat. dus niet geslapen. toen kwam ik in auckland. en ben ik de bankpas op gaan halen bij de ambassade. waar een supergroot schilderij van beatrix hangt. maar die zullen ze nu moeten vervangen. en heb ik een bus geboekt naar kataia. en toen in slaap gevallen. en toen de volgende dag en dat is rond 25 januari, ben ik met de bus naar kataia gegaan. en kataia is een depressief stadje. en vanaf daar geprobeerd te liften naar de lodge. en in coromandel was in gewend binnen 5 minuten een lift te krijgen, dus toen ik na 15 minuten er nog steeds stond werd ik het wel een beetje zat. maar toen was er een aardige maori vrouw die toevallig die kant op ging. en ze heeft me helemaal naar de lodge gebracht, wat niet op haar route lag. na de asfalt weg nog 45 minuten over grind en zand. dat geeft ook meteen aan hoe verschikkelijk in de middle of nowhere het was. en dat je er zonder auto niet kan komen. toen ik daar aan kwam waren anna (duitste meisje) en een vriendin van haar uit spanje verschrikkelijk aan het roddelen over de bazin. maar dat bleek inderdaad ook een trut te zijn. want ze had mij en monica (spaanse) werk beloofd. en ze had helemaal geen werk, en ik denk dat ze daar over nagedacht had , want wij hebben natuurlijk geen auto. en er was geen weg. dus we moesten daar wel blijven totdat de eerstvolgende persoon van daar. (waren nauwelijks gasten) naar de bewoonde wereld vertrok en een plaats over had in de auto. maar wat het nog toffer maakte is dat wij niet met de mensen uit de ' lodge' mochten praten. want die waren speciaal en hadden 120 dollar per nacht betaald. dus een lift was helemaal geen optie.dus we moesten blijven en betalen. maar er was een hoogtepunt. en dat was een maori man van 77 die iedereen ' uncle' noemt. en die vrolijkte de boel een beetje op. hij werkte daar voor de bazin. maar niet voor geld maar omdat hij de plaats zo mooi vind. het is de enige plek aan de 90 mile beach waar je mag wonen. dus het is wel bijzonder. maar hij mag de bazin ook niet. en ik ben daar 8 dagen geweest. en een keer naar de dichtsbijzijnde stad geweest voor eten en een keer een tour gekregen van hem naar cape reigna en zandduinen en een moneytree. en nog meer. en de andere dagen. ik heb echt geen idee hoe ik die ben doorgekomen. anna moest werken. en er was absoluut niks. geen wifi. geen krant.geen boeken of tijdschriften, geen radio. geen tv, geen alles wat je kan bedenken. en ik mocht niet met de mensen in de lodge praten. maar dus. dat was het ongeveer. met een uitzondering. er waren twee meisjes uit nieuw zeeland die twee dagen in de lodge logeerde en stickinsects --> wandelende takken. bestuurdeerde. vreemde hobby. maar die gingen dan in de nacht rondom mijn caravan tot 3 uur de stickinsect bekijken. en aangezien iedereen uncle aardiger vind dan de bazin. kwamen ze telkens naar onze 'hut'. wat niet helemaal goed viel bij de bazin. anyway. na dagen isolatie ben ik naar kataia gegaan. met uncle en anna naar de film anna karina. (niet heen gaan) en daarna. wist uncle wel een adresje waar ik kon slapen. dus wij daar aanbellen. en dat was zijn nicht denk ik. naja zei noemde hem uncle. maar aangezien iedereen dat doet. maar ze was superaardig. en paste op haar vier kleinkinderen. en we konden meteen mee eten en ik mocht blijven slapen. en de volgende ochtend heeft ze me naar de bus gebracht. en toen ging ik naar whangarei. en daar in hostel eigenlijk meteen in slaap gevallen dus niet zoveel gedaan die dag. was wel een aardige vrouw uit duitsland. en er was iets van een feest in hostel met gratis eten en toetjes (!) GRATIS dus toen was ik even wakker. De volgende dag wilde de duitse vrouw gaan liften naar de grotten en ik dacht waarom niet. maar toen ging er een ier toevallig die kant op met een auto. en een nieuwzeelandse jongen die daar al paar keer geweest was wilde nog wel een keer. Dus wij met ze vieren naar de grotten. en er was een man die op de auto's paste en die vertelde mij dat de aal (lange glibberige vis) niet in vrouwen enkels beet. en ik dacht dat ie een grapje maakte want hoe de piep komt een vis in een grot. dus wij richting grotten lopen. en het had geregend. paardagen. dus we konden niet naar grot 1. want dan zouden we moeten zwemmen maar grot 2 en 3 waren nog oke. water tot knieen. en in nieuw zeeland is het niet zoals andere landen . dat er een pad is gemaakt. en licht in de grot. de weg naar de grot was niet eens duidelijk en daar aangekomen waren we de enige. en moesten we eerst 6 meter afdalen om er in te gaan. over grote glibberige stenen. en de nieuw zeelandse gast zei dat ie de laatste keer bijna was gevallen (endat overleef je niet) dus dat was goede motivatie. en ik had slippers aan (slimheid) maar iedereen ging toch op bloten voeten ivm water. en er zaten heel veel glowworm. lichtgevende wormen. en op een gegeven moment zag de nieuwzeelander een aal. en ik dacht echt dat het een grapje was. en die bijten. en dat doet meer pijn dan een kwallenbeet. dus ik was bang. en de enige blijkbaar dus werd uitgelachen. en je kan niet rennen want allemaal grote mossige stenen en kleine scherpe. en de vis zwom rondjes. traumatische ervaring. later vertelde die dat ze ook over de grond kunnen. en ik weigerde de laatste grot in te gaan. en toen was ik een ' a girls blouse' maar deed me niet zo heel veel aangezien ik de betekenis niet wist. daarna gaan luchen met duitse vrouw. en bus geboekt naar auckland. volgende dag met de bus naar auckland. en beetje gepraat met kamergenootjes uit engeland en duitsland. en gister de 5e. heb ik met meisje uit israel van de ferrie afgesproken. en we hebben beetje rondgelopen en was nog een meisje uit israel. en daarna een jongen uit nederland. en toen zijn we met de bus naar mount eden gegaan,. maar we hebben uiteindelijk niet de berg beklommen maar bij de kabelbaan gebleven. wat heel leuk was. alleen moesten we eerst wachten op twee 6 jarige. en dan voel je je toch een beetje oud. en toen terug naar auckland en ijs gegeten en avondeten en toen nog ergens koffiedrinken. en toen afscheid genomen want zij heeft vandaag vliegtuig.en dat was het wel een beetje. vandaag is een nieuw zeelandse feestdag. maar er is dan geen feest. iedereen is vrij en de winkels zijn dicht. beetje saai. en morgen ga ik naar thailand. en heb net mijn tas geleegd. en wat kleren weggedaan zodat er ruimte is voor souvernirs :) indien gewenst natuurlijk. ik zal proberen nog wat foto's upte loaden maar dat gaat veelsneller via fb. liefs sanne